Zaterdag was de meeting met Ester. Snel heb ik het boek nog even uitgelezen vrijdag terwijl de tranen over mijn wangen biggelden. Waarom? Waarom is het zo oneerlijk! En dat ga ik nu uitzoeken dus lees vooral verder.

Lees de recensie nu : Daan en Nadia

In 2011 is Esther begonnen met het schrijven van dit verhaal. Het is een onderwerp die veel voor komt en daarom wilt ze er graag over schrijven. Ze is begonnen met het schrijven van de grote lijnen en met het verder invoeren van de details is ze mee gegaan met wat het verhaal haar vertelde. Het verhaal leidt haar er door heen. Ze heeft verschillende proefversies gehad met verschillende details, maar in een verhaal moet de logica kloppen. Het best of ya team heeft het verhaal voor haar proef gelezen en heeft erg geholpen met de op en aanmerkingen van de lezers. Ze heeft verschillende scènes wel zo een 10 keer herschreven vooral het einde. Voor haar was het einde altijd al duidelijk geweest, maar toch werd ze verrast met elementen die het verhaal beter maakte.

De vorm van kanker is moeilijk te verwijderen. Het is de vorm die zich nestelt in de hersenen, hersentumor. Je kan moeilijk opereren waardoor je moet zoeken naar andere oplossingen. Ze heeft veel onderzoek gedaan naar het hoe, wat, waar van de vorm. Ze is op onderzoek gegaan in het ziekenhuis bij haar in de buurt. Ze heeft een rondleiding gehad door de afdelingen. Ze heeft het hele proces mogen meemaken van de bestralingen en chemo’s. Het was spannend en nieuw. Ze heeft de voetsporen van Daan gevolgd met de gedachte van heyyy hier was hij ook! Het blijft raar voelen om er rond te lopen. Het is een interessant proces wat je mee maakt en de doktoren spelen een belangrijke rol in het genezingsproces.

Nadia is een ander verhaal. Een onzeker meisje die het leven niet meer ziet zitten door een gebeurtenis en zelfmoord probeerde te plegen. Ze is gebroken, onzeker en weet niet wat ze aan moet. De pijn voelt goed, opluchtend zelfs en dat zoekt ze. Ze zoekt een uitlaatklep aangezien ze met haar moeder niet kan praten doordat ze gesloten is en geen interesse toont, haar vader is vaak op zakenreis en haar vriendin heeft haar verlaten. Ze voelt zich alleen, zij tegen de wereld. Gelukkig veranderd dat nadat ze Daan ontmoet heeft. Hij haalt de zekerheid bij haar omhoog. Wat zou er gebeurt zijn als Daan er niet geweest was? Was ze er dan überhaupt nog? Gelukkig heb je nu de kindertelefoon zodat je er niet alleen voor staat! Als er iets is en je niemand kan vertrouwen kan je toch even spreken met iemand die niks door vertelt doordat je ook anoniem kan bellen. Je hoef nie persee je naam te zeggen,  maar kan wel je hart luchten! Je moet door blijven met dingen,daardoor raak je in een depressie en is het moeilijker om er uit te komen! website kindertelefoon

In het verhaal zitten gelukkig ook leuke en grappige stukken zodat het een niet te serieus verhaal word. Het is een serieus boek, maar je moet een boek niet te serieus maken waardoor het te heftig word. Zelf heeft ze ook wat traantjes moeten weg knipperen tijdens het schrijven en herlezen van het verhaal. Het is en blijft moeilijk om er over te schrijven en lezen.

De afwisseling tussen de personages is goed op elkaar afgestemd. Ze zijn goed met elkaar betrokken en het is fijn om een verhaal te lezen van 2 kanten, al wad het best moeilijk om alles soepel te laten verlopen. Het beperken van de bijpersonen is haar ook goed gegaan.  De personen zijn op 2 handen te tellen waardoor je je meer betrokken voelt tot de personages. Het vereist veel geduld en resurg om dat te laten gebeuren.

Een drukke maar gezellige boel!

Zijn het geen pareltjes? !

Ik vond de meeting super leuk! Het is altijd leuk om het verhaal te horen achter het verhaal. Ik hou erg van diepgang en was daarom vaak aan het woord om mijn zegje te doen zoals altijd.  Esther is een super leuke en lieve spontane vrouw bij wie je jezelf kan zijn! Een super leuke meeting dus!

Ik ben ook een paar leuke feitjes tegen  gekomen :

Wist je dat…..

Ze een vriendenboekje bij hield om de eigenschappen van de personages bij te houden.

dat ze zo een 10 versies moest maken voordat deze er uit kwam

je goed op de bladzijdes moet letten omdat er uiteindelijk iets gebeurt met de kleur

ze de artsen van het ziekenhuis het boek heeft laten lezen om hun mening te vragen en te kijken of er nog iets verbeterd moest worden

Ze met verschillende afdelingsmensen heeft gepraat om diepgang te krijgen. Ze wilt een relatisch verhaal dus de artsen hebben heel goed geholpen door tijd vrij te maken.

Je op Internet van alles kan vinden over de onderzoeken en behandelingen van de kanker vorm, de vorm van de behandeling en zelfs Hoe het te werk gaat in het lab. Ook lees je ervaringen van patiënten.