Aan de thee met Jeffrey Debris

Vandaag is het de beurt aan Jeffrey. Zijn boek is net uitgekomen ( vorige week zondag op dcc (dutch comic con) Om dat te vieren neem ik jullie mee in de wereld van Jeffrey en zijn proces en inspiraties.

Wie is Jeffrey Debris?

Ik ben een 38 (precies vandaag jarig!) jarige geek met teveel hobby’s. Ben geboren in Amsterdam en getogen in Uithoorn, waar ik nog steeds met veel plezier woon. Een van mijn grootste hobby’s is video games spelen, wat ik al doe sinds mijn achtste, toen we een PC in huis kregen, met daarop diverse spelletjes. Daarnaast lees ik graag, ben ik een filmfanaat en speel ik ook graag bord- en kaartspellen.

In het dagelijks leven ben ik naast schrijver ook fulltime (marketing)data specialist en werk ik ondertussen al weer acht jaar in dat vak. Het is iets heel anders dan creatief schrijven, maar ook een zeer interessant beroep!

Mijn favoriete boeken zijn er nogal wat, maar ik ben groot fan van Frank Herbert, Philip K. Dick en Timothy Zahn, alle drie scifi schrijvers. Zij vormen ook direct mijn grootste inspiratiebronnen. De world building van Frank Herbert is fenomenaal en de bitterzoete eindes van de verhalen van Philip K. Dick hebben mij ook enorm geïnspireerd voor mijn eigen serie The Shaedon Resurgence!

Wat was voor jou de reden om Engels te schrijven in plaats van Nederlands?

Aanvankelijk was ik in het Nederlands begonnen met schrijven, maar na twee hoofdstukken vond ik het allemaal zo “Efteling” klinken. Ik besloot toen om toch eens te wisselen naar Engels en kwam er toen achter dat de taal mij veel beter lag, vooral vanwege de terminologie, maar überhaupt kan ik mezelf gewoon beter uitdrukken in het Engels dan het Nederlands. Al zijn er zat die beweren dat dat onmogelijk zou moeten zijn. Ik hoop dat ik ze met een trilogie in het Engels het tegendeel heb kunnen bewijzen, haha.

Wat heeft je op het idee gebracht om Sciencefiction te schrijven?

Door mijn jeugd was ik al snel verslingerd aan Scifi. Ik was al vanaf heel jongs af aan geïnteresseerd in ruimtevaart en verre planeten. Als je zo diep in het scifi wereldje zit als ik, door elke dag wel iets ervan te lezen, kijken of spelen, dan krijg je vanzelf ideeën voor je eigen verhaal. Ik denk dat de twee belangrijkste bronnen Star Wars en Star Trek eigenlijk geweest zijn.

Toen ik aan deze trilogie begon had ik aanvankelijk eigenlijk een aantal verschillende ideeën die ik wilde samenbrengen in een verhaal. Omdat ik ook van fantasy hou zitten er ook elementen uit dat genre in, zoals magie en de verbindingen met de vier basis elementen. Elk ras, op de mensheid na, is op een of twee manieren aan elementen verbonden.

Wat was voor jou de reden om het onderwerp evacuatie te kiezen?

Eigenlijk is de evacutatie van Netherea in het verhaal een gevolg van de rest van het plot. Het is niet alsof ik er bewust voor heb gekozen om het onderwerp te maken van het verhaal, al vormt het wel een belangrijk onderdeel ervan. De reden waarom de planeet leeg “moet” is namelijk de sleutel voor een groot deel van het plot.

Hou je zelf van de planetenstelsels?

Ja, anders zouden wij immers ook niet bestaan, haha… Ik fantaseer graag over andere planeten en verre werelden en hoe het leven daar dan zou zijn. Vooral of het überhaupt lijkt op het leven zoals wij het kennen, gebaseerd op koolfstof. Of zou het compleet anders zijn? Dat zijn wel dingen waar ik veel mee bezig ben, die tot mijn verbeelding spreken en me enorm intrigeren!

Wist je vanaf het begin al dat het een trilogie zou worden of is het tijdens het schrijven zo uitgekomen?

Dat was al vrij snel duidelijk voor mij ja. Het is aan de ene kant wel een enorm cliché natuurlijk dat verhalen vaak in trilogievorm worden geschreven, maar het paste er gewoon bij. Ik wilde ook in het eerste boek twee personages bij elkaar brengen, in deel twee ze weer uit elkaar drijven en in het laatste deel weer samenbrengen, omdat ze eigenlijk niet zonder elkaar kunnen. Het einde van de trilogie heb ik vijf jaar lang geheim gehouden, zelfs voor mijn BFF Patty van Delft, waar ik voor de rest al het lief en leed mee heb gedeeld tijdens het schrijven van de hele trilogie. Het was moeilijk, maar het is me gelukt!

Je schrijft Engels in Nederland, was het moeilijk om een uitgever te vinden? Zijn je boeken ook in het buitenland te krijgen?

Vreemd genoeg was het niet moeilijk om een uitgever te vinden. Het was echt een kwestie van op het juiste moment op de juiste plek zijn. Rianne Lampers van Celtica Publishing was op het moment dat ik het manuscript haar toestuurde op zoek naar een scifi verhaal, omdat ze eigenlijk alleen nog maar fantasy- en horrorverhalen uit had gebracht en Engelstalig wilde ze ook graag gaan proberen. Ik had dus enorm veel geluk, al moest het manuscript natuurlijk wel door een strenge keuring heen! Maar ze was zo enthousiast, dat ze graag de hele trilogie uit wilde geven. De rest is ondertussen geschiedenis. Het is echt fantastisch als iemand zo in je werk gelooft dat ze het uit willen geven!

Hoe ziet het schrijfproces er bij jou uit en wat vind je het moeilijkst om te schrijven? Werk je alles uit of heb je andere geheugensteuntjes?

Ik ben echt een plotter, dus ik denk alles tot in de puntjes uit en ga dan pas echt aan de slag. Dat hele proces kan soms al zo een half jaar duren. In die tijd ben ik eigenlijk alleen maar aan het nadenken hoe het verhaal moet gaan lopen en schrijf ik alles op in notities. Daarna werk ik uit hoe de verhaallijnen moeten lopen, beschrijf ik de personages in een soort mini-biografietjes en stippel ik voor elk hoofdstuk uit wat er in moet komen. Pas dan ga ik echt aan de slag met schrijven. Dit lijkt erg strak allemaal, maar ik heb regelmatig gehad dat tijdens het schrijven de personages ineens hele andere keuzes maakten dan ik op voorhand had bedacht. Ik controleer dan goed of wat ze gedaan hebben past binnen de kaders van het plot en als dat kan en het is beter dan wat ik had bedacht, dan hou ik het zo in het verhaal. Het heeft sommige personages wel hun leven gekost, maar anderen kwamen er weer beter vanaf. Echt waar…

Ik gebruik ook al jaren Evernote, dat is een notitie app die je op zo’n beetje alle apparaten kunt installeren en ook via het web kunt benaderen. Daar sla ik zo’n beetje alles op wat maar iets met mijn verhalen te maken heeft. Van losse ideetjes tot complete hoofdstukken en lijsten met namen die ik kan gebruiken.

Je bent zelf schrijver, maar leest zelf ook boeken, welk genre? Vooral Nederlands (eigen bodem ) of Engels?

De afgelopen jaren ben ik eigenlijk alleen maar meer en meer gaan lezen. Nu lees ik het liefst alles in de originele taal waarin het boek is uitgebracht en dat is het vaaktst Engels. Maar ik ben ook meer Nederlandstalig gaan lezen, omdat ik benieuwd was wat mijn collega schrijvers allemaal voor moois hadden neergepend. Dus meestal als ik Nederlands lees is het van mensen die ik ook echt ken! Dat maakt het vaak extra leuk, omdat je dan toch een kijkje kan nemen in diegene zijn hoofd.

Waar schrijf je het liefst?

Thuis, achter mijn bureau, met mijn mechanische toetsenbord. 😊 Liefst met een kop koffie, thee, of whisky erbij. En instrumentale muziek, meestal episch soundtracks van films of videogames!

Wat vind je het moeilijkst om te doen als je schrijft? Welk boek was je favoriet om te schrijven?

Het moeilijkste vind ik het om een goede balans te vinden tussen actiescènes en de wat rustigere momenten. Het hele tempo van het verhaal moet zodanig zijn dat het geen moment echt saai wordt, maar de lezer ook niet van begin tot eind het idee heeft dat ze alleen maar van hot naar her worden gesleurd.

Ik vond denk ik het middelste boek van de trilogie het leukste om te schrijven, omdat ik daar nog vrij was om te schrijven wat ik wilde. Bij het laatste boek van de trilogie moest ik zoveel eindjes aan elkaar knopen, dat het me uiteindelijk ruim twee jaar heeft gekost om dit ook goed te doen. Het voelde soms net even iets teveel als werken daardoor, haha. Maar in alle eerlijkheid ben ik wel het meest trots op wat ik neer heb kunnen zetten in het slot van de trilogie. Het einde vind ik zelf ook nog steeds vreselijk erg en ik weet zeker dat veel mensen me erom zullen gaan haten.

Je staat vaak op events, wat is je leukste ervaring daar en waar sta je het liefst?

Het allerleukste is als mensen naar je toekomen en vragen of je nieuwe boek al uit is, of als je mensen ziet voorbij lopen en dat ze wijzen naar je boeken en tegen hun vrienden zeggen: “Die boeken moet je echt gaan lezen, die serie is echt vet!”

Ik vind het ook altijd leuk om op de beurzen mijn collega schrijvers even te bezoeken en een praatje met ze te maken. Lang niet alle beurzen zijn groot en soms sta je er echt de hele dag om maar een paar boeken te verkopen. Het is dan altijd gezellig als je het leed met anderen kan delen, hahaha.

Deel drie van de serie komt nu uit, is dit de afsluiting? Welke emoties gaan er door je heen?

The Xoron Redemption is de afsluiter van de trilogie en als ik terugblik op de afgelopen jaren dan merk ik toch dat het een hele reis was voor mezelf ook. Ik ben niet meer dezelfde persoon als ik was hiervoor. Het schrijven heeft mijn leven op een hele positieve manier beïnvloed en ik heb daardoor een heleboel mensen ontmoet die ik anders helemaal nooit had leren kennen, zoals Patty en Bren.

Het einde van de trilogie was voor mij enorm zwaar. Ik heb vanaf de laatste vijf hoofdstukken met enorm veel pijn in mijn hart dingen moeten schrijven die ik liever niet had gedaan, maar die natuurlijk voor het verhaal wel moesten. Het voelde in alle opzichten echt aan als een afscheid van alle personages die allemaal een stukje van mijn hart hebben opgeëist. Zelfs de slechte. Of misschien vooral de slechte personages wel, haha.

Is uw leven veranderd sinds je schrijft?

Op meer dan een manier ja. Als je schrijft en je boeken aan de man wilt brengen, dan moet je ook veel netwerken en je leert op beurzen dan ook heel veel mensen kennen. Zonder het schrijven hadden heel veel van mijn nieuwe vrienden niet onderdeel van mijn leven geweest. Er is eigenlijk geen dag dat ik dat besef niet heb hoe vreemd en ingrijpend keuzes kunnen zijn op je leven. Ik heb er absoluut geen spijt van dat ik ben gaan schrijven, want zoals mijn leven er nu voorstaat is zoals ik alleen maar had durven dromen dat het zou zijn. Al moet ik eerlijk toegeven dat als ik mijn twintigjarige zelf zou kunnen zeggen dat hij ooit een trilogie zou gaan schrijven, dat hij me dan waarschijnlijk vierkant had uitgelachen. Want wat had ik op die leeftijd een hekel aan lezen, laat staan schrijven!

Wat is het leukste wat je gehoord hebt over je boeken?

Iemand die ooit een review zou schrijven, maar hier uiteindelijk vanaf zag, omdat hij niet door het boek kwam zei dat het niveau van de dialoog dat van Bassie & Adriaan niet ontsteeg. Daar heb ik kostelijk om gelachen. Ik ben niet iemand die pretendeert een literair werk neer te zetten, mijn boeken zijn bedoeld als entertainment.

Het grootste compliment komt van mijn vriendin Bren. Toen ik haar leerde kennen was ze aan het revalideren en pas net weer een paar maanden op de been. Ze heeft me toen bedankt omdat mijn boek haar weer de lust voor het lezen en dan vooral Engelstalig lezen terug had gegeven. Het is echt een enorme eer om te horen dat je boek iemand zo kan helpen.

Waar bent je nu mee bezig en wat kunnen wij allemaal verwachten?

Nu met het interview. 😉 Maar ik ben al stiekem ondertussen bezig met een nieuw project. Dat moet een los boek worden en iets compleet anders; een fantasy verhaal met een komische insteek over een mislukte tovenaar. Ik hoop tegen het einde van dit jaar een heel eind te zijn met het manuscript. En daarna zal ik vast ook nog weer verder gaan in het Ley Lines universum, waar The Shaedon Resurgence zich afspeelt, want ik ben nog niet uitverteld!

Wil je zelf nog iets toevoegen?

Mensen die mij een beetje kennen weten dat ik een enorme geek ben. Ik ben ondertussen 38, maar ik geniet nog steeds van LEGO, video games (vooral van Nintendo) en ben een enorme Star Wars fan. Laat je vooral niet stoppen door anderen als je iets leuk vindt. Mensen die zeggen dat je volwassen moet doen en niet van allerlei “kinderachtige” dingen moet houden zijn saai en je moet jezelf afvragen of je wel zulke negativiteit in je leven wilt. Schaam je er niet voor dat je iets leuk vindt, maar omarm het en praat erover met andere mensen die er ook helemaal gek van zijn. Verrijk je leven met positiviteit!

— de foto’s zijn afkomstig van de auteur Jeffrey en een foto van Patty van Delft —-

Categories Niet gecategoriseerd

2 thoughts on “Aan de thee met Jeffrey Debris

  1. Nakita & Jeffrey, Thank you, Nakita, for such a thorough interview that let Jeffrey express what he wanted to say! Naturally, I learned so much about you here, Jeffrey, your interests from hobbies to authors, & your writing process. I was impressed how structured your preparation is prior to the actual writing!!!!!!!!! –Very impressive! And, you are 38 as is my second oldest son, Peter, & he too is a marketing data specialist!!! Thanks for a great read into the depths of what you are all about & Happy Birthday!!!!!!!!! Phil

    1. Thank you for taking you’re time to Read this! I love IT when people enjoy your hard work! Yeahhh Jeffrey is a really hard worker and good person!

Laat een antwoord achter aan philipfontana Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *