Ik deel 1 (Voorbij het Wederwoud) komt het personage O’khani Kojvo aan bod. In deze novelle zou aan bod komen waarom hij zijn naam gekregen had, en ik ben enorm nieuwsgierig. ~ Kim

Beschrijving:

Dit is het levensverhaal van de O’khani Kojvo. Hij groeit op onder de zorg van zijn moeder op de Zoutsteppe. Ze beschermt hem en leidt hem op tot goede jager. Helaas mag niet iedereen hem in de groep en wordt er vaak op hem neer gekeken en wordt hij getreiterd door de anderen. Dit heeft te maken met het verleden van zijn moeder en het overlijden van zijn broer.
Op een dag komen de Dienaren naar de Steppe die alle jonge welpen meenemen, behalve Kojvo. Dit stelt alles in de groep nog meer op de proef.
Wanneer er ook nog mensen (de gezworen vijanden van de O’khani) verschijnen veranderd alles. Banden worden op de proef gesteld en Kojvo kiest ervoor zijn eigen pad te kiezen waar zijn moeder het alles behalve mee eens is. Hij begint aan een nieuw en zwaar avontuur, die hem uiteindelijk leidt tot het noodlot en zijn verschrikkelijke titel de Kinderdoder. Maar wat heeft Kojvo gedaan dat hij deze naam moet dragen?

Deze novelle is los te lezen van de serie Voorbij het Wederwoud. 

Voor het lezen:

Ik was erg nieuwsgierig naar dit personage, vanwege zijn negatieve en duistere bijnaam. Ik kon me namelijk niet voorstellen, zoals hij werd neergezet in Voorbij het Wederwoud echt zo’n slecht persoon was geweest.

Tijdens het lezen:

Terwijl ik in Voorbij het Wederwoud zo in het verhaal zat, kwam dat bij deze novelle wat minder, maar het is wel een heel mooi boek. Het verhaal ademt voor mij wel een wat andere sfeer uit dan Voorbij het Wederwoud. 

Conclusie:

De novelle is zeker van toegevoegde waarde en erg leuk om te lezen naast het verhaal van Voorbij het Wederwoud, want ik was wel heel nieuwsgierig, waarom iemand zo’n afschuwelijke bijnaam zou krijgen. Ik ben ook blij en opgelucht dat ik het antwoord heb op de vraag waarom? Het verhaal is weer mooi beschreven en er zitten veel passie en hartverscheurende stukken in het verhaal. Het was wel een (enorm) kort verhaal, en op een of andere manier zat ik wat minder in dit verhaal dan in het verhaal Voorbij het Wederwoud. Maar misschien ligt dat ook wel voor een deel aan mijn liefde voor dikke boeken. Ook heeft dit misschien te maken met het feit, dat ik me beter met het personage Phaun kon identificeren dan met Kojvo. Maar het verhaal is absoluut het lezen waard. En ik raad hem dan ook zeker aan om te lezen!

Aantal sterren: 4