Als eerste wil ik uitgeverij atlas contact bedanken voor deze kans en dat ik deel mag nemen aan de club voor echte lezers!

Voor de club van echte lezers heb ik een ongecorrigeerde drukproef gehad van “We komen nog een wonder tekort”. De leesclub is van uitgeverij atlas contact.

Aan mij was het de taak om het boek te lezen en daarop mijn mening te geven.

Samenvatting

Een meisje gaat met haar vader, broer en zus weg met de auto als ze die zomer al 3 mensen hebben begraven. Hun moeder is overleden en samen zoeken ze een weg in de grote wereld. Ze gaan camperen en genieten van elkaars aanwezigheid. Wat voor avonturen zullen ze nu meemaken? Hoelang blijven ze weg?

Verwachtingen

Mijn verwachtingen waren best hoog. Ik was benieuwd welk wonder ze tekort komen en welke gebeurtenissen erin voor kwamen. Ik snapte alleen de kaft niet goed. Waarom een otter?

Tijdens het lezen

Ik begon vol goede moed met lezen, maar al snel bleek het voor mijn gevoel nogal saai te worden. Ik weet niet precies op welke manier ik het boek moet lezen. Welk gevoel moet ik bij de woorden krijgen? Ik vind dat het boek met te weinig emotie is geschreven, er zijn teveel negatieve gevoelens aanwezig.

De verhaallijn

De verhaallijn kan ik niet helemaal volgen. De gedachtes springen over naar verschillende gebeurtenissen en er word veel herhaald,  dat vind ik jammer.

Conclusie

Ik zou het boek niet meer lezen. Ik moest me er doorheen vechten en het liefst had ik hem ver onder mijn bed gestopt, maar ik was nieuwsgierig of het einde beter werd. Jammer genoeg was dat niet zo. Het boek staat vol met weetjes, maar als ze wat anders werden gebracht zou het leuker zijn. Ik zou het verhaal laten compenseren met wat positieve gebeurtenissen om de negatieve draai minder te laten worden.

Dit boek krijgt van mjn ☆, omdat ik er haast niet doorheen kwam. Ik werd niet meegenomen in het verhaal. Ik ging niet op in de hoofdpersoon zoals ik bij de meeste anderen boeken wel doe.