Natuurlijk gaan we verder met diepte zoeken, deze keer in het vertellen vanuit een perspectief.

Wat is nou een vertelperspectief.

Wat bereik je ermee?

In de schrijfwereld heb je een splitsing in boeken vanuit de 1e en 3e persoon.

1e persoon :

1e persoon is vanuit de hoofdpersoon. Je kijkt vooral naar emoties en gedachtes van de persoon. De wereld kan ook heel klein daarvoor voelen. Je kan het schrijven als een soort dagboek.

Als je vanuit de ik – persoon praat kan je er mee spelen als je meer karakters aan het woord laat.

De omringende wereld komt beter tot leven. Je ziet/ hoort het, je deelt je ervaringen en emotionele lading.

Je krijgt geen compleet overzicht/ oogkleppen en te veel intern gepieker.

Oplossingen

• Wisselende interactie van karakters.
• Meer dialogen en actie vanuit anderen
• Meer reactie op anderen.

1e persoon is vaak bij Young Adult.

3e persoon :

Er is meer afstand. Er word niet vanuit de personage gesproken. Geen emoties, alleen wat er te zien is.

Er is meer focus op het proces van anderen. Er is meer ruimte voor observatie van externe factoren.

Je kan teveel auctoriaal ( afstand van de karakter nemen) of teveel tell ( vertellen) en te weinig show (actie) je laat het niet zien, maar zegt het wel.

Bijv. Hij smijt de deur dicht, wat een rotdag weer! Ipv hij is boos.

Oplossingen

• Maak het perspectief meer personaal
• Geef de emoties/ reacties weer van de persoon die je volgt voor middel van gedachten.

Opdracht :

Kijk een stukje van een film en kijk schrijf wat de hoofd karakter meemaakt.

Wij hadden een stukje gezien van Twilight, het stukje waarbij Bella, Edward vertelt dat ze het weet in bos :

– Twilight film

Mijn stukje zag er als volgt uit :

* Boven de streep zijn notities, daaronder mijn stuk. *

Omgeving en perspectief van uit Edward

Omgeving : donker bos, midden. Bella staat aan de rand.

Midden in het bos.

Bella vertelt dat ik verander en anders ben. Ik drink nooit, ik zie er niet ouder uit en ben snel. Ik ben 17 antwoord ik. Hoelang ben je dat al? Al een tijdje.
Vol paniek kijk ik haar aan bang om haar aan te raken, bang dat ze wegrent.
Zeg het.
Vampier antwoord ze.
Ben je bang? Vraag ik
Ze kijkt me aan en zegt nee.
Ik laat haar de vraag stellen wat wij eten.
Je gaat mij geen pijn doen.
Hij trekt haar de berg op om haar te laten zien hoe ik er in de zon uit.

——-
Ik kijk naar Bella. Ze keert haar rug naar mij.

Jij bent anders. Je ogen veranderen van kleur, je ziet er anders uit en drinkt nooit. Je bent sneller dan wij allemaal.
Wat ben je? Hoe oud ben je?

Ik spreek haar over haar schouder aan. Ik ben 17.

Hoelang ben je al 17 krijg ik terug.

Al een tijdje….
Bella krimpt in. Ik observeer haar houding en emoties. Bang dat als ik een verkeerde beweging maak ik haar weg zal jagen.
Wat ben je?
Dat weetje! De woede borrelt in mij op.
Zeg het!

Een vampier.

Ben je bang? Ik probeer haar emoties te peilen.
Ze draait zich om en kijkt mij in de ogen. Nee, ik ben niet bang!
Ik hoor de scherpe in haar stem.
Wat eten we? Bella, je weet wat we eten!
Ik weet dat je mij nooit pijn zal doen.
Ik word boos door het antwoord. Ik sleur haar de berg op. Hoe kan dit antwoord haar niet afschikken, zelfs ik walg ervan.
Wat gaan we doen? De angst in haar stem is te horen.
Ik ga je laten zien hoe ik er in de zon uit zie.