Dit boek lag mij al een tijd lang aan te staren vanaf de schappen, het is zo diep en duister, maar tegelijkertijd zo geladen. Een verlies is nooit leuk, maar hoe gaan andere er mee om?

Specificaties

• Nederlands
• 304 bladzijdes
• Uitgeverij Moon
• November 2017
• IBSN13 : 9789048842575
• Young adult ~ romantiek en feelgood

Beschrijving

Een jaar geleden viel MacKenzie als een blok voor de scheve glimlach van Jaden. Maar nu is alles anders. Een tragisch ongeluk heeft Jadens familie verwoest. En ondanks haar gevoelens kan Kenzie het niet aan om nog een familietragedie te doorstaan met Jaden. Dus loopt ze van hem weg. Maar als ze hem na een jaar toevallig weer tegenkomt, realiseert ze zich dat ze haar gevoelens voor hem niet langer kan negeren. Maar zal MacKenzie de sprong in het diepe durven te wagen?

Voor het lezen

Iedereen kent het wel. Iemand die je kent is terecht gekomen in een tragisch ongeluk, maar hoe moet je omgaan met de emoties en het feit dat het gebeurt is. Hoe moet je jezelf een houding geven? Hoe moet je tegenover de ander doen? Wanneer word het minder of lukt het beter?

Ik ben zeker benieuwd naar dit zwaar geladen emotionele boek!

We dobberen wat op het water en wiegen en schommelen zachtjes heen en weer. Er is niemand in de buurt. In de verte rijzen de geweldige toppen van Rocky Mountains op tegen een heldere, wolkeloze hemel. Het is doodstil en ik geniet ervan hoe ver weg van alles we hier kijken, ver van de wereld, alleen met z’n tweetjes….

Tijdens het lezen

Als er iets moeilijk is is het iemand verliezen. Het is zo moeilijk om om te gaan met een verlies op welke manier dan ook. Het ergste is het feit om het onder ogen te komen nadat je hebt erkent dat het probleem er is. Niet iedereen durft die stap goed te maken. Hier In het diepe lees je Kenzie er erg veel moeite mee hebt en wat de reden daarvoor is. Ze loopt de Hunters weer tegen het lijf en er gebeurt zoveel op emotioneel gebied.

Je voelt de machteloosheid, de zoektocht naar troost en de radeloosheid in de binnenste van de personages. Het is zo heftig om te lezen, zeker omdat iedereen wel eens iemand verloren is! Je probeert er mee om te gaan, iets te zoeken wat voor jou werkt! Maar wat als er niet over gepraat mag worden? Of je niks hebt om over te praten? Allemaal dingen die zo moeilijk zijn!

‘Vertel me iets gewoond,’ fluister ik met een heel klein glimlachje dat doorbreekt op mijn trieste gezicht. Ik voel me lichter, er is een last van mijn schouders gevallen nu ik alles eruit heb gegooid. Ik begrijp Jaden beter, maar ik begrijp mezelf ook beter. Nu ik het heb verteld, hardop heb uitgesproken, begrijp ik opeens waarom ik me zo voelde als ik me voel.

Conclusie

Het leven bestaat uit vertakkingen. Wij zijn de boom, de takken zijn onze wegen die wij ingeslagen hebben. Ieder moment van de dag groeit het en hebben we een keuze om dezelfde weg te vervolgen of een nieuwe weg in te slaan.

Een erg mooi verhaal wat mij op het moment zeker raakte. Een paar dagen later dacht ik er nog steeds aan, al was het gevoel wel minder. Het is zo mooi om te lezen hoe er met rouw om gegaan kan worden.

Er zijn zoveel dingen die altijd blijven naspelen en gebeurtenissen die wonden weer open kunnen rukken zonder dat je het wilt! Absoluut 4* waardig!