Dagen zonder honger ~ Delphine De Vigan

Een boek die met de titel alleen al een beeld schetst van het verhaal. Je voelt het gevecht in die ene zin! Wat als je wakker word en de honger is ineens minder en minder is? Iedere dag opnieuw? Dat slikken zelfs niet normaal meer word!

Specificaties

  • Nederlands
  • Hardcover / ebook
  • 185 bladzijdes
  • juli 2015
  • De geus
  • EAN : 9789044535365
  • Literaire roman – eetstoornis/anorexia

Beschrijving
Laura is negentien jaar en heeft anorexia. In de laatste fase van de ziekte wordt ze opgenomen in het ziekenhuis. Dagen zonder honger vertelt het
verhaal van haar ziekenhuisopname, maar vooral van haar ontmoeting met dokter Brunel, de enige die haar lijden begrijpt en weet te behandelen. In de drie maanden die volgen krijgt Laura meer inzicht in zichzelf, in de ziekte, en in de oorzaken ervan, die begraven liggen in haar kindertijd. Beetje bij beetje leert ze de zelfvernietiging te weerstaan en krijgt ze haar lijf en haar leven terug.

Voor het lezen

Een boek dat mij aantrok door de titel. Ondanks alles heb ook ik problemen met eten. Sommige dagen “vergeet” ik dat ik honger had. Zo kom ik er pas om 3 uur soms achter dat ik nog niks gegeten had op die vrije dag en alleen een glas frisdrank op heb. De suikers houden mij wakker, geven mij energie, maar mijn lichaam wilt meer, veel meer. Bij het avondeten voel ik mij dan ook vaak vies, door hoe snel mijn bord leeg is….. De grote porties die ik dan weg kan werken….

Ik hoop op een boek die wat meer inzichten geeft in de behandeling, maar ook de innerlijke strijd.

Het zal tijd kosten om de weg terug af te leggen, om zover mogelijk terug te gaan naar haar eerste gebrek aan eetlust, het eerste eten uit de koelkast dat ze zomaar weggooide, ze zal nog verder terug moeten, als ze die open wonden die ze in de ijskast heeft gezet naar boven moet halen, als ze het goed en waarom van haar ziekte wil begrijpen.

Tijdens het lezen

Je ziet de strijd van Laura. Het begin is moeilijk, je kan je niet voorstellen hoe dun iemand kan zijn. Ik was zelf 13, nog maar 35 kilo en 1.50 lang. Ik kan mij absoluut voorstellen hoe het is. De botten steken uit, maar het opvullen is moeilijk. Het is een stap die je moet maken. Gelukkig had ik het “makkelijk”. Mijn lichaam begon door de hormonen meer te eisen, maar zo kwam ik bij het andere uiterste. Maar dit gaat niet over mij.

Je ziet de strijd van Laura. Hoe moeilijk ze het heeft, maar de dokter, hij is de redder! Het is moeilijk om over gewicht, aankomen, afvallen of zelfs over voedsel te praten. Je moet zelf willen om het te laten slagen! Vaak zie je door het bos de bomen niet meer, maar maakt dat uit? Heeft niet iedereen dat?

Wat is het ergste dat er gebeurt word mij vaak gevraagd… Dat je niet je bed uit komt? Ja, eigenlijk wel! Maar een mens raakt snel verveelt. Moet uit bed om te douche, naar de wc te gaan en om te drinken/eten. Dus eruit kom je wel alleen op sommige momenten niet zoveel als zou moeten. Is dat een ramp? Absoluut niet! Laura weet dat ondertussen ook!

Psychische ziektes zijn nu eenmaal soms ongeneeslijk. “” Uiteindelijk is het een kwestie van willen.

Conclusie

Dit boek geeft het beeld weer van anorexia. Je ziet haar emoties, maar ook haar struggles. Je ziet haar worsteling ookal probeert ze zo goed als ze kan mee te werken. Natuurlijk gaat het niet bij iedereen zo makkelijk. 🌟🌟🌟🌟.

Categories Niet gecategoriseerd

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *